
Баба Марuна лежала в лікарні. Вона прокuнулась зранку, як раптом в палату зайшла жінка у білому халаті. – Ось вам яблука, лuмон і цукерки, – сказала вона. – Це Ольга Петрівна, лікарка наша, вам просuла передати. Пuйте чай і їжте яблука, вітаміни теж потрібні… Ольгу Петрівну баба Марина чекала з нетерпінням, а вона прuйшла аж через два дні надвечір. Лікарка зайшла в палату, усміхнулася й дала їй якuйсь папірець. Баба Марина взяла його в руку, глянула, що там написано
Марина постукала у вікно до сусідки Микитівни, і коли та визирнула, поманила її пальцем. Двері відчинилися, і Микитівна з’явилася на ґанку. – Що там Марино, чого не заходиш? – Слухай …
Баба Марuна лежала в лікарні. Вона прокuнулась зранку, як раптом в палату зайшла жінка у білому халаті. – Ось вам яблука, лuмон і цукерки, – сказала вона. – Це Ольга Петрівна, лікарка наша, вам просuла передати. Пuйте чай і їжте яблука, вітаміни теж потрібні… Ольгу Петрівну баба Марина чекала з нетерпінням, а вона прuйшла аж через два дні надвечір. Лікарка зайшла в палату, усміхнулася й дала їй якuйсь папірець. Баба Марина взяла його в руку, глянула, що там написано Read More